Langlauftraining en wedstrijden in Lillehammer e.o. 1981.

In Gjovik werd ik eerste bij de B-senioren 5 km. 1. Mareike 18.51, Rose Coates

18.53 en Lavrin Jiffary 19.03.

 Nummer 2 en 3 waren Engelse dames en die mochten wel naar Lake Placid. In Engeland dachten ze, deelnemen aan de Olympische Spelen is belangrijker dan winnen. In Nederland moet je om te kunnen deelnemen, medaille kansen hebben.

 

 

 

 

Sneeuw en regen: een slijtage slag. Maar Mareike ging stug door. Zeer veel uitvallers.

Birkebeiner 1981. 56 km. met 3,5 kilo bepakking.

NK langlauf in Kossen: 3 x GOUD!!!!! 1981.

Foto onder: Mareike, 32 jaar oud.

Jeugd breekt door? Dat wilde de Ned.Ski.Ver. wel, maar de werkelijkheid was, dat een 32-jarige voor de 6de keer Nederlands Kampioene werd.. Het treurige was dat de Bobo's alleen in de Jeugd wilden investeren. En mij als oud vuil behandelden. Ook was er, net zoals bij veel andere sportbonden, seksuele intimidatie en seksuele chantage. 

Kolonel Henk de Boer, voorzitter Langlaufcommissie, presenteerde ook graag buiten de kazerne zijn "geweer". De militair was een schuinsmarcheerder.

Dat ze mij te oud vonden was grote kul. Het was leeftijdsdiscriminatie! Bij het langlaufen waren in het buitenland heel veel 35+-skilopers, die topprestaties leverden. 

Dit was mijn verjaardagskaart van de voorzitter Langlaufcommissie!

Deze 3 mannen wonnen de Finlandia marathon! 39, 42 en 39 jaar oud.

Na de NK in Kossen, doorgereisd naar Kaprun voor de Pinzgalauf 50km. Ik had een prima dag en skiede goed. Ik werd nummer 1 bij de Dames. Maar helaas de organisatie zag me niet. Groot ben ik niet, maar was het nu zo moeilijk om mij, 1.65m. en 55 kg, te zien finishen. Protest hielp niet. Ik stond er alleen voor. Als troost stuurde de Oostenrijkse Organisatie me een medaille van de 25 km. Voor de zoveelste keer voelde ik me door sportbobo's behoorlijk "genaaid". 

   Ik deed en passant nog even mee aan een schaatswedstrijd op het Mjósa meer.

   Marega Bestenbrauer, mijn naam werd alsmaar mooier.

5200 meter in 15 min.57 sec..Dat ging lekker hard.

Mareike was de eerste Nederlander, die bij Internationale Rolskiwedstrijden een medaille won. Een bronzen plak bij de open Noord-Europese Rolskikampioenschappen in Kopenhagen.1981.

1. Noorwegen, 2 Denemarken en 3. Nederland.

Weer terug in Noorwegen. 1982.

Meteen een goede start. Ik won mijn klasse, maar belangrijker in de Algemene klasse werd ik vierde, met maar 29 sec. achterstand op nummer drie. Bij de finish was het min 18 graden. Bitterkoud.

Het werd extreem koud in Noorwegen. Min 40, min 50 graden onder nul. Dat konden mijn longen niet hebben. Ik kreeg een zware longontsteking. Daardoor kon ik niet meedoen aan het NK in Kossen 1982.

Dat speet me helemaal niet.

Ik reisde af na warmere oorden om aan te sterken. 

Noorwegen 1983.

Ook in 1983 geen NK. Als astma patiënte blijf ik in zeer koude winters kwetsbaar.

Maar ik kom altijd sterk terug. Ik skiede 3 zware marathons: Grenaderlopet 90km. in 6.25.53 en 7Mila 74 km. in 5.19.13. Bij beide lopen een derde plaats in K4-K5..

Ook skiede ik goed in de Birkebeiner 56 km. met 3,5 kg. bepakking in 4.06.52.

 

Dit was mijn derde Birkebeiner. Ik skiede mijn snelste tijd: 4.06.52. Plek 8, een Birkebeiner bokaal en 3 x een Birkebeiner Merke.